Als gevolg van de coronacrisis worden veel (interim)klussen geannuleerd, uitgesteld of aangepast. Ook in de zorg. Dat merkt bijvoorbeeld teamcoach en trainer Frank van der Heijden. “De coronacrisis heeft mijn rol en taken flink beïnvloed”, vertelt hij. “Ik werk veel voor verzorgingshuizen en zat middenin een teamontwikkelingstraject, toen in maart 2020 corona alles overnam. In plaats van te focussen op kwaliteit, verbinding en versterking was het ineens een kwestie van overleven.”
Focus op verbinden
“Teambijeenkomsten waren niet langer toegestaan, terwijl daar meer dan ooit behoefte aan was. Bovendien hadden de 1,5 meter afstand en mondkapjes flinke sociale impact. Medewerkers kampten met allerlei vragen en onzekerheden rondom het virus en werden ineens geconfronteerd met hogere ziekte- en sterftecijfers. Juist dan is er behoefte om even samen te zitten en verhalen en emoties te delen. Daarom ben ik een tijd lang gewoon op locatie aanwezig geweest en heb ik een luisterend oor geboden aan iedereen die daar behoefte aan had.
Ook heb ik – samen met de medewerkers en directie – actief gezocht naar oplossingen om tóch voorzichtig weer bij elkaar te kunnen zijn. Binnen de regels, uiteraard. Dit heeft geleid tot verrassende initiatieven. Bij één organisatie gaan we binnenkort in groepjes van maximaal tien mensen buiten zitten, rond een kampvuur en op voldoende afstand van elkaar. Een andere organisatie heeft ervoor gekozen om teamleden elkaar te laten interviewen, zodat ervaringen alsnog gedeeld kunnen worden. Dit is voor nu de belangrijkste focus: verbinden. Het versterken komt straks wel weer.”
On hold
Ook bij interim-manager Floris Menkveld heeft corona flinke invloed op zijn rol en taken. “Ik ben net voor de eerste coronagolf gestart bij een gehandicaptenorganisatie, waar de slag van reactief naar proactief werken moest worden gemaakt. Een klus die niet eenvoudig is, wanneer je door corona wordt gedwongen om waar mogelijk vanuit huis te werken”, vertelt hij. “Gedurende de eerste maanden gebeurde veel meer digitaal dan ik eigenlijk zou willen. Bovendien was het flink puzzelen met de kinderen thuis en een partner die ook werkt. Maar uiteindelijk is het me toch gelukt om zoveel mogelijk op locatie aanwezig te zijn, waar ik medewerkers alle aandacht en betrokkenheid kon geven die nodig was.
De teamontwikkelingsopdracht hebben we tijdelijk ‘on hold’ moeten zetten en zelfs anders moeten inrichten. Bijvoorbeeld omdat behandelaren op een bepaald moment niet meer op locatie kwamen. Samen hebben we actief gezocht naar oplossingen, zodat zij tóch onderdeel konden blijven van het team en zodat professioneel handelen hoog in het vaandel bleef. In plaats van sec de lijnen uit te zetten, hebben we samen gezocht naar mogelijkheden waar eenieder zich senang bij voelde. Op dit vlak zijn dus mooie stappen gemaakt, waarmee de nieuwe en vaste teamleider verder aan de slag kan.”
Behapbare stukken
Floris zelf is inmiddels gestart met een nieuwe opdracht. Als regiomanager binnen dezelfde organisatie stuurt hij nu diverse teamleiders aan. “De doelen zijn redelijk vergelijkbaar met mijn eerste opdracht”, vertelt hij. “Echter speelt corona hier een minder essentiële rol. Dit biedt mogelijkheden om weer structuur aan te brengen en om te focussen op kwaliteit en beleidsvoering, maar dan wel in voor iedereen behapbare stukken.”
